പേജുകള്‍‌

2012, ഡിസം 16

വാക്കുരഞ്ഞു വിണ്ടഭൂമി
_________________
അങ്ങനെയായിരുന്നു
അപ്പോളായിരുന്നു
നിലവിളികളെല്ലാം

പതം പറഞ്ഞെത്തിയത്

വെട്ടിമുറിക്കണം
എന്നൊന്നുമില്ല,
ഞങ്ങള്‍ക്കുള്ളത്
ഞങ്ങള്‍ക്ക് തന്നെ വേണം
നിങ്ങള്‍ക്കുള്ളതും.

പറഞ്ഞു തീര്‍ന്നതും
ഒരു നിശബ്ദത പറന്നെത്തി
കൂട്ടമരണങ്ങള്‍
ചിറകിലൊളിച്ചിരിപ്പുണ്ടെന്ന
ചുണ്ടുരുമ്മി.

ഇന്നുവരെ ഞാന്‍
ശ്വസിച്ചിരുന്ന വായു
കിനാവു നട്ട ആകാശം
കണ്ണീരുപ്പു കലങ്ങിയ കടല്‍
കിളികള്‍ പാടിയുണര്‍ത്തിയ കാട്
എല്ലാം എടുത്തോളു
അവിടെ ഞാനുണ്ടായിരുന്നെന്ന
ഓര്‍മ്മമാത്രം വിട്ടുതരണം...



അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ